Krakau, waar geschiedenis en biercultuur elkaar ontmoeten
Op mijn tocht langs Oosteuropese steden ben ik deze keer aanbeland in Krakau. Voor iedere veertigplusser staan de val van de Berlijnse Muur en het Ijzeren Gordijn nog op het netvlies geprint. De inwoners van de Oostbloklanden werden in het beste geval als onbekenden afgeschilderd en in het slechtste geval als duistere vaandeldragers van het communistische kwaad. Omdat onbekend vaak een immense aantrekkingskracht heeft, is het mijn doel om de voornaamste Oosteuropese steden te bezoeken.
Warschau is de
officiële hoofdstad van het reusachtige Polen, maar Krakau is zonder twijfel de
cultuurhistorische en katholieke hoofdstad van Polen.
Bij aankomst op de
luchthaven merk je onmiddelijk dat Polen in de lift zit als toeristische
bestemming. Het land beschikt dan ook werkelijk over alle troeven. De
luchthaven is één bouwwerf omdat ze eenvoudig weg een volledig nieuwe
luchthaven aan het bouwen zijn. De tijdelijke ongemakken neem je er dan maar
bij. Polen is voor ons echt goedkoop en je betaalt dan ook maar een fractie van
in België om de taxi te nemen.
Ik overnacht in een
aparthotel in de oude Joodse wijk Kazimierz
die bekend is van de film Schindler’s
List. Oorspronkelijk was de stad een aparte stad. De Joodse cultuur zorgde
echter voor een zodanig bloei dat de stad definitief bij Krakau gevoegd werd. Toen
de Tweede Wereldoorlog uitbrak, was Kazimierz samen met Warschau de
belangrijkste stad voor de Joodse cultuur in Polen. De Joden die er voor de
oorlog woonden, zijn bijna allemaal ongekomen in de gaskamers van het
nabijgelegen Auschwitz. Pas toen in de jaren negentig de film Schindler’s List
hier werd opgenomen, is de wijk opgeknapt. Nu is het een bruisend stadsdeel vol
authentieke Joodse restaurants zoals Ariël waar de typische Joodse muziek jou
verwelkomt. Bovendien is Krakau het mekka van de Poolse bierscène die
gigantisch aan het boomen is. Tien jaar geleden kon je in bijna alle pubs
slechts één tot vier typische bieren vinden die allemaal éénheidsworst waren. Een
goed craft bier vinden was nog moeilijker dan een speld in een hooiberg te vinden.
Nu waait er een craft bier revolutie door Polen waarbij Krakau de beste plek is
om de vruchten hiervan te plukken. Deze studentenstad heeft een gigantisch
aanbod aan sfeervolle pubs en vele daarvan zijn vol enthousiasme op de craft
bier trein gesprongen.
Op het gelijkvloers van
mijn hotel bevindt zich het beste Mexicaanse restaurant van Krakau. De mix van
heerlijke keuken en goedkope prijs brengen me al volledig in de sfeer om
Kazimierz by night te ontdekken.
Vlakbij het hotel vind
ik de Omerta Pub. Dit is het café
waar de Poolse craft bier scène begon. Ik zal nooit de reden vinden waarom de
naam van de pub verwijst naar de Italiaanse maffia. Niks in de bar verwijst
naar dit thema. Het belangrijkste is dat Omerta Pub de beste Poolse craft
bieren serveert in een ontspannen, vriendelijke, Boheemse sfeer. Omerta Pub
heeft twee verschillende bars aan elkaar verbonden, één gewijd aan de Poolse
bieren en één gewijd aan andere Europese craft bieren. Ik kan zeker waarderen
dat het personeel steeds ter beschikking staat om jou te helpen met deskundig
advies over de bieren. Ze kennen duidelijk de bieren die ze serveren.
Het eerste bier is een
specialleke : Hopium Sherrylock Holmes (4,8% ABV )van brouwerij Hopium uit Nowy Drzewicz. Dit bier
wordt omschreven als een Cherry Ale, maar is helemaal niet zoet. Het heeft een
fruitig aroma van citrus, tropische vruchten en natuurlijk krieken. Licht
zurig, heerlijk verfrissend met een subtiele bittere afdronk. Een heerlijke
dorstlesser.
Ik blijf in het
fruitige gamma en beland bij Podgorz Luzy Rajtuzy (5% ABV) dat
gebrouwen wordt door de kleine brouwerij Podgorz
uit Rabka Zdroj. Deze craft brewery is pas in 2014 opgericht door brouwer Luke
Jajecznica. Ik ruik het aroma van passievrucht, mango en niet-herkenbare
kruiden. De smaak is zachtbitter met rijpe mango, denneappel en rozijnen. De
afdronk is fruitig en in balans. Opnieuw
een heerlijk verfrissend bier op deze warme zomeravond.
Ik sluit de eerste
avond in Krakau af met Cymbo Pogon (4,3% ABV) en Czarne
IPA Equinox die gebrouwen worden bij brouwerij Artezan uit Natolin. Het is één
van de veelbelovende Poolse brouwerijen gesticht in 2012 door drie Poolse
vrienden.
Cymbo Pogon is een licht witbier met een uitgesproken
citrusaroma. Dit bier wordt echter gebrouwen met Nieuw-Zeelandse hop die het
bier een speciaal citroengrasaroma geeft. Citroengras en tropische vruchten
overheersen in de smaak die heel verfrissend is, licht zurig met een fruitige
toets. Een speciaal type witbier met een zurig karakter dat zich vlot laat
drinken. Heerlijk !
Czarne IPA Equinox is een zwarte IPA waarbij de geroosterde mout en
hopsoorten het bier een specifiek karakter geven. De smaak is geroosterde mout,
turf, hoppig en toch zacht bitter in smaak met een bittere afdronk. Je zou
zelfs zeggen dat je een vleugje ajuin proeft. Een complex bier met een
interessant karakter. Mooi !
De tweede dag laat ik
Krakau achter mij en reis ik 100km zuidwaarts naar het Tatragebergte aan de Slovaakse grens. Dit is een bergketen zoals ik
er nog niet veel gezien hebt. Je rijdt door het mooie, heuvelachtige Poolse
platteland tot er plots een granieten muur van 3000m hoog opduikt. De bergketen
is niet breed, maar wel heel lang en vormt de volledige zuidgrens van Polen.
Het unieke dorpje Zakopane ligt aan
de voet van het Tatragebergte. Wat me onmiddelijk opvalt is hoe religieus de
Polen nog steeds zijn. Het is zondagochtend en ganse families, jong en oud,
staan rijenlang aan te schuiven om de mis bij te wonen. Velen geraken niet
binnen en volgen buiten de mis. Polen is zonder twijfel één van de strengst
katholieke landen van Europa. Met de kabellift van een naburige heuvel kan je
afdalen tot in het centrum van Zakopane. Alle huizen in dit unieke stadje zijn
nog in hout zoals tweehonderd jaar geleden. Een typische stijl waarbij geen
enkele spijker gebruikt wordt om de huizen te bouwen. Bovendien zijn ze
allemaal versierd met houten kunstwerken. Het kerkhof met de talrijke
praalgraven van kunstenaars en lokale nobelen is uniek. Elke graf is een
kunstwerk in hout waarbij één van de lokale kunstenaars het beste van zichzelf
gaf. Andere toppers zijn de houten kerkjes en de houten, majestueze huizen van
lokale kunstenaars. Zakopane is een uniek stadje zoals ik er nog nooit één
gezien heb. .
Na een ganse dagreis
heb ik ’s avonds nog net de kracht om een andere pub te ontdekken in Krakau. Een
nieuw fenomeen in Krakau zijn de craft bier pubs die gelinkt zijn aan één
brouwerij. Zo is de pub Viva La Pinta
gelinkt aan brouwerij Pinta, één van
de beste en meest succesvolle nieuwe brouwerijen die de laatste jaren Polen op
de internatioale bierkaart gezet hebben.
De brouwerij Pinta is
overal aanwezig. Deze brouwerij werd pas in 2011 opgericht in Zawiercie, maar
is al uitgegroeid tot één van de toonaangevende brouwerijen in Polen. Op die
vier jaar tijd heeft ze al een gigantisch arsenaal aan bieren gebrouwen met
succes. De brouwers houden duidelijk van experimenteren en hebben zin voor humor.
De bar biedt tussen acht en tien bieren op vat aan uit het
gamma van brouwerij Pinta met de overige bieren beschikbaar op fles. Het is wel
even zoeken vooraleer je de bar vindt aan een binnenkoer in een goed verborgen
zijstraatje van één van de bekendste winkelstraten in Krakau.
Atak Chmielu (6,1% ABV) betekent Hop Attack in het Pools en is een
hoppig bier in de stijl van een Amerikaanse IPA.. Het heeft duidelijk een rijk
smakenpallet met een complex aroma van citrus, bloemen, hars, denneboom en
fruit dat van de Amerikaanse hop komt. Het is hergist met Safale US-05 gist op
een temperatuur van 18-19°C. Een degelijke beginner.
Ce n’est pas IPA (6% ABV) is gebaseerd op de ‘Bière de Garde’ bieren
uit het Noorden van Frankrijk. Het heeft een duidelijk moutig karakter mooi in
evenwicht met toetsen van caramel en een subtiele hoppigheid. Een klassiek bier
met degelijke ingrediënten
Dag drie staat een
bezoek aan de legendarische zoutmijnen
van Wieliczka op zo een dertien kilometer van Krakau gepland. De zoutmijnen
van Wieliczka zijn enorm groot (zo een 200km) waarvan je een 20km kan bezoeken
en staan meer dan terecht op de werelderfgoedlijst van Unesco. Dit is een
meesterwerk zoals ik er nog nooit één gezien heb. Alleen hiervoor moet je al
eens naar Krakau reizen. Je daalt de mijn af tot 170m onder de grond door het
nemen van meer dan 800 trappen! Gelukkig is er op de terugweg een lift die je
naar boven brengt. Er heerst een microklimaat met een constante temperatuur van
ongeveer 12°C. Uniek is het feit dat alles in zout is. Als je wil kan je zelfs
aan de muren of de vloer likken die volledig van zout zijn. Er zijn o.a.
binnenmeren waarop je blijft drijven door het hoge zoutgehalte in het water,
talrijke standbeelden, een feestruimte en zelfs een volledige kerkzaal waarbij
werkelijk alle kunstwerken zoals standbeelden en altaar uit zout zijn.
Wekelijks wordt er onder de grond nog een mis opgedragen en de feestruimte
wordt regelmatig gebruikt voor trouwfeesten of andere feestelijke
aangelegenheden. Het is duidelijk dat de mijnwerkers hier een meesterwerk
afgeleverd hebben. Kunst met een grote K. Een adembenemend mooie onderwereld
waarvan je stil wordt. Mijn fototoestel begeeft het bijna.
’s Namiddags zak ik
voor de eerste keer af naar het centrum van Krakau. Opnieuw werelderfgoed dat
zeker niet moet onderdoen voor steden zoals Berlijn, Wenen of Praag. Het Rynek Glowny Marktplein is één van de
grootste marktpleinen in Europa en het centraal punt van de stad. Het
marktplein is echt heel groot en vormt het middelpunt van het sociale leven met
veel terrasjes. Alle straten in het centrum komen hierop uit. Fascinerend is het
ondergrondse leven. Het nachtleven speelt zicht grotendeels ondergronds af in
de talrijke kelders en ruimtes van de cafés op het marktplein. Centraal staat
de majestueuze Lakenhallen. De
Lakenhallen symboliseerden vroeger de handelstraditie van Krakau, maar
tegenwoordig kopen toeristen hier in één van de vele kraampjes. Rechttegenover
de Lakenhallen staat de Mariakerk.
Ieder uur van de dag is er muziek te horen. Eén van de torens van de kerk had
vroeger de functie van wachttoren. Elk uur laat een trompetist een melodie van
vier noten horen. En ook hier hoort een verhaal bij : in 1241 zou een
schildwacht met zijn trompet alarm geslagen hebben toen de stad werd
aangevallen. Maar na vier noten doorboorde een pijl de keel van de schildwacht.
Vnandaar dat ook nu nog de muziek opeens wordt afgebroken.
In één van de straten
die naar het centrale marktplein leiden, ligt de pub Multi Qlti aan een binnenkoer. Heel populair bij de studenten van
de naburige universiteit, maar ook bij locals en toeristen die de enorme keuze
aan goede Poolse bieren zeker kunnen waarderen. Studenten zitten er op hun
smartphone te tokkelen in een typisch 1970 decor. Tijd om al het zout van de
zoutmijnen door te spoelen.
Kingpin Phantom (6,5% ABV) wordt gebrouwen door Kingpin bij brouwerij Zarzecze uit Poznan en is een IPA met een speciaal
karakter. De brouwers van Kingpin zien zichzelf als revolutionair en hebben al
serieus aan de bierweg getimmerd sinds hun onstaan in 2014. Ze omschrijven
zichzelf als rock’n roll brouwers die focussen op stevig gehopte bieren intens
in smaak en karakter.
Ze deinzen er niet voor
terug om volop te experimenteren met nieuwe ingrediënten en smaaken. Soms
mislukt het, maar soms lukt het ook zoals bij deze Phantom. Stevige geuren van
limoen, citrus en jasmijn waaien jouw neusgaten binnen. Smaak is lichtbitter
met een intens bittere afdronk. Zonder twijfel een succesvol experiment.
Ik blijf in het IPA
gamma en kies voor Hopface Killah (6,4% ABV) dat gebrouwen wordt bij brouwerij Piwne Podziemie uit Rozdzalow. Piwne
Oodziemie betekent Beer Underground en is gesticht in 2014 door Darius Piecuch
en zijn vrouw Ewelina. Twee bierliefhebbers die de stiel geleerd hebben in de
VS. Opnieuw een heerlijke IPA. De geur heeft toetsen van hout, citrus en
denneappel. De smaak is medium bitter met een aroma van citrus, hout,
denneappel en rozijnen. De nasmaak is bitter met een florale toets. Zonder meer
een heerlijke IPA.
Het is duidelijk dat de
Poolse biercultuur heel recent mega aan het boomen is want het volgende bier is
van de brouwerij Profesja uit
Wroclaw, die pas in 2015 opgericht is door een aantal homebrewers. Profesja
Cyrulik (3,6% ABV) is een Grodziskie
stijl bier. Niet alleen Bamberg in Duitsland is berucht en bekend om zijn
rookbieren, maar ook Polen heeft al een heel lange cultuur van rookbieren, de
zogenaamde Grodziskie bieren. Dit is er zo één. Vele mensen lusten deze bieren
met uitgesproken smaak niet, maar ik ben er een fan van. Het aroma heeft iets
van een gerookte makereel met een zurige toets van melkzuur en limoen.
Niettemin een mooi evenwichtig bier met een stevige ruggegraat. Voor
liefhebbers !
Een bier zeker ook het
vermelden waard is de Helio (4,8% ABV) van brouwerij Brodacz uit Sopot, opgericht
in 2014. Het is een Poolse Session Rye
IPA met een heel uitgesproken karakter vol hoppige toetsen en een rijk pallet
aan aroma’s.
Tussen al dat jong
Pools brouwersgeweld duikt plots een brouwerij op met een verleden dat
teruggaat tot 1889 : brouwerij Fortuna
uit Miloslaw. In 1939 kwam de brouwerij onder controle van de Duitse bezetter
en na de Tweede Wereldoorlog werd de brouwerij genationaliseerd. De brouwerij
kwam toen in handen van de Wielkopolskich brouwerij. In 1995 kwam de brouwerij
opnieuw in handen van de oorspronkelijke familie van brouwers en in 1997
begonnen ze opnieuw te brouwen op kleine schaal. Sinds 2011 is brouwerij
Fortuna fors beginnen uitbreiden en moderniseren. Ze zijn vooral
gespecialiseerd in stouts en porters.
De Komes Porter Baltycki (9%
ABV) is zo een klepper. Een sterk bier met een intens, droge smaak die mooi in
balans is. Dit bier verwijst naar de traditie van Baltische porters uit de 18e
eeuw die op een bepaald moment één derde van de biermarkt uitmaakten. Speciaal
aan deze brouwerij is dat ze nog steeds gebruik maakt van open vaten zoals lang
geleden waarbij de spontane hergisting haar werk kan doen. Deze spontane gisting
samen een lagering van minimum 3 maanden geeft het bier een specifiek karakter.
De droge smaak met toetsen van koffie, bittere chocolade en gedroogde pruimen
ondergaat nog een verdere evolutie tijdens de hergisting op fles.
Opnieuw een geslaagde
dag met een mooi evenwicht tussen cultuurhistorische bezienswaardigheden en
lekkere bieren.
De vierde en laatste
dag hebben we enkel nog een bezoek aan het fabriek van Schindler’s List en enkele andere bezienswaardigheden gepland. ’s
Ochtends steken we de rivier Wisla over naar Podgorze, de wijk waar de Duitse bezetters tijdens de Tweede
Wereldoorlog een joods getto bouwden. Alle Joden werden eerst ondergebracht
vanuit Kazimierz in het getto Podgorze dat volledig ommuurd was zodat niemand
kon ontsnappen. Vandaar werden ze op de trein naar Auschwitz gebracht. Van de
39000 Joden overleefden er uiteindelijk slechts 300. Op het centrale plein van
Podgorze verwijzen de talrijke levensgrote hoge stoelen naar de lege stoelen
die achterbleven na de deportatie van de Joden naar de uitroeiingskampen. Op de
hoek van het plein is nog steeds de apotheek gehuisvest van de apotheker die destijds
talrijke Joden hielp ontsnappen uit het getto.
Schindler’s Listmuseum is opnieuw een unieke belevenis. Het is een
ultramodern museum met alle laatste digitale snufjes in een historisch kader.
Het lijkt wel of je tussen de interactieve beelden met een teletijdcabine
teruggeflitst wordt naar de Tweede Wereldoorlog. Een museum waar je uren kan
rondlopen en je aan de hand van allerlei curiosa een beeld kan vormen hoe het
er aan toe ging in het Joodse getto tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ik kan je
garanderen dat zelfs een groep Scandinavische pubers hier stil van wordt. Het
lijkt dan allemaal ook levensecht. Bij mijn terugkomst heb ik nog eens de film
Schindler’s List van Steven Spielberg bekeken en deze film heeft nu een andere
dimensie.
’s Middags besluit ik
om via het Planty Park naar de
universiteitsbuurt te lopen. Dit stadspark omringt volledig het oude gedeelte
van de stad. De mooiste route gaat door de Florianpoort.
Dit is een poort van de verdedigingsgordel die tussen de 13e en de
15e eeuw werd aangelegd. Via het park bereik ik het kasteel en de kathedraal van Wawel.
Hier werden de koningen gekroond in de middeleeuwen. De kathedraal van Wawel is
één van de 160 kerken in Krakau. Het verhaal gaat dat op deze plek vroeger een
draak woonde in de grot onder de heuvel. De koning van Krakau beloofde de troon
en zijn dochter aan diegene die er in slaagde het monster te doden. De
schoenlapper Skuba liet de draak een lamsvacht met zwavel eten. Het kroop naar
de rivier en dronk water totdat hij ontplofte. Na de dood van de draak werd in
het kasteel een groot bruiloftsfeest gegeven. Nu nog steeds moet elke
diepgelovige Pool minstens één keer in zijn leven op pelgrimstocht naar de
prachtige kathedraal van Wawel gaan. Vanuit de burcht voert de Kanunikkensteeg je naar de
universiteitsbuurt. De Kanunikkensteeg is een prachtige oude buurt met nauwe
kasseistraatjes en historische gebouwen. Alle gebouwen zijn hier eigendom van
de kerk. De afbeeltenis van Karel
Wojtila, aartsbisschop van Krakau en nadien paus Johannes Paulus II is
prominent aanwezig. De Krakauers zijn duidelijk fier op hun paus. Uiteindelijk
kom ik aan bij de Jagielloonse
Universiteit, één van de oudste universiteiten van Europa. Deze
universiteit kent een rijke geschiedenis, gesticht in 1364. De 600-jarige geschiedenis
kan je aan de gevels van de 13 faculteiten duidelijk aflezen.
Leuk om een praatje met
een local te voeren. Een student wijst me er op dat er twee dagen geleden een
nieuwe microbrouwerij in Krakau geopend is in de buurt van het nieuwe,
reusachtige shoppingcenter aan het centraal station. Een leuke tip, want ik ben
nog op zoek om mijn bezoek aan Krakau in stijl af te sluiten op culinair vlak.
Brouwerij Lubicz is 14 jaar na het sluiten van de brouwerij in de Lubiczstraat
herrezen op een prachtige locatie. Een vervallen industriegebouw is volledig
gerenoveerd tot een prachtig complex met loften, bedrijfsruimtes en een
gloednieuwe brouwerij, qua uitzicht vergelijkbaar met brouwerij De Kazematten
in Ieper. Het brouwverleden van brouwerij Lubicz gaat terug tot 1840 toen Rudolf
Jenny de brouwerij oprichtte.
In deze mooie locatie
ga ik voor de biersoep met lokale kaas en mout erin verwerkt. Deze soep smaakt
echt naar opgewarmde mout en is wel heel speciaal van smaak. Gelukkig maken de
bijhorende proevertjes van de Lubicz bieren veel goed.
Lubicz Pszeniczne (5,6% ABV) is een bier type Hefeweizen. Wat me vooral
opvalt is het intense bananenaroma met toesten van kruidnagel en tropisch
fruit. Het bier is subtiel gehopt met een mooie variëteit aan Duitse en Poolse
hopsoorten.
Lubicz Marcowe (6,5% ABV) is een bier type Märzen. Het bier is
donkerder dan de Lubicz Lager en gemaakt met Pilsner gerstemout en Munich
gerstemout. Een bier met een volle moutsmaak. De naam van het bier verwijst
naar de maand maart op het einde van de winter toen dit type bier gebrouwen
werd. Nadien werd het bewaard om in oktober tijdens de oktoberfeesten in München
te drinken. Hierdoor werd het bier ook vaak Oktoberfestbier genoemd.
Lubicz Alt (5,6% ABV) is genoemd naar de Alt bierentraditie uit
Dusseldorf. Alt verwijst naar de oude stijl van bieren die in de 19e
eeuw in Noordrijnwestfalen gebrouwen werden. Altbier stond synoniem voor behoud
van de traditionele bieren die zich afzetten tegen de populaire pilsbieren die
volop hun intrede maakten. Altbier is een licht, donker bier. De smaak komt
vooral voort uit de traditionele Munchen gerstemout en Duitse hop.
Carameltoetsen zijn duidelijk aanwezig, maar toch zijn ze niet dominant zodat
je een aangename, zachte bitterheid krijgt. Lubicz voegt ook tarwemout en
geroosterde mout toe aan hun altbier zodat je een geroosterd aroma krijgt.
Als laatste bier kies
ik voor Lubicz Pszeniczne Ciemne (5,6% ABV). Dit is een donker
tarwebier. In plaats van lichte tarwemout gebruikt brouwerij Lubicz donkere
tarwemout. In combinatie met andere soorten mout zoals Pilsner en Munich proef je
tinten van noten, caramel, kruiden, chocolade, vanille en kaneel. Ze geven het
bier een rijk aroma.
De vier dagen Krakau
zijn voorbijgevlogen. Er staan vele zaken op mijn lijst die ik nog niet bezocht
heb. Ik kom zeker terug naar deze mooie, verrassende stad. Krakau is nog niet
zo platgetreden zoals Praag. Het immense potentieel van Krakau is nog niet tot
in de massamedia geraakt, maar dit zou vlug kunnen veranderen. Wie nog op zoek
is naar een citytrip...Krakau is the place to be(er). Aarzel niet en stap het
vliegtuig op richting Krakau. Je zal er zeker geen honger en dorst lijden, maar
wel perplex staan van de immense schoonheid van de stad en omgeving.
Reacties
Een reactie posten