Moordbieren op Zythos Bier Festival 2014

Moordbieren op Zythos Bier Festival ‘14

Het laatste weekend van april is voor vele bierliefhebbers het mooiste en spannendste weekend van het jaar. Ik sta samen met vele andere vol ongeduld te wachten op het magische moment dat de deuren om klokslag 12u openzwaaien richting het walhalla van iedere bierliefhebber. Het zweet druipt van mijn voorhoofd tot ik samen met een meute andere bierliefhebbers van over de ganse wereld naar binnenstorm.

Het eerste halfuur kabbelt rustig voorbij, maar dan wordt het plots ijzig stil. Aan de stand van brouwerij Dochter van de Korenaar ligt het lijk van brouwer H. Verdoemenis. Iedereen kijkt angstig rond. Ik zet mijn bekende hoed op en verander in Herkuul Bièrau. Samen met mijn gabber Luc Ambrée van Bier FM ga ik op zoek naar de dader. Bij een eerste analyse van het lichaam ontdekken we nog wilde, spontane sporen van een gevaarlijk gist: de brettanomycis louvainensis. We trekken erop uit.

Aan de stand van brouwerij Anders komen we drie verdachte individuen tegen. Het kruisverhoor kan beginnen. Waar komen ze vandaan? Wat drijft hen? Voor welk bier zouden ze een moord begaan?

Het gaat om de Lau en Astrid B. uit metropool Antwerpen, die den John uit metropool New York een aantal jaren geleden ontmoet hebben in Hollywood. Den John, geboren en getogen in Brooklyn, is een echte bierliefhebber en had in ‘Ale Street News’ een advertentie gezien van het Zythos Bierfestival. ‘Ale Street News’ is het grootste vakblad over bier in de Verenigde Staten met alle weetjes over artisanale bieren, bieren van microbrouwerijen en bierevenementen. Het Zythos Bierfestival was het ultieme excuus om zijn Belgische gabbers nog eens op te zoeken. Speciaal voor hen heeft hij een Spencer trappistenbier meegebracht. Ik wil dit flesje in beslag nemen, maar den John verzet zich hevig. Uiteindelijk vind ik geen verdachte sporen en vraag ik hen wat ze vinden van het festivalbier van brouwerij Anders. Het is een bruin bier van 11,5 vol.% alc. Een echte smaakexplosie met veel alcohol. Ik proef een leuke porto/wijnsmaak met een zachte afdronk van karamel. Mokka, druiven, donker fruit, koffie, hout … zelfs selder, maar dat kan een persoonlijk mankement van mijn smaakpapillen zijn. Ik drink mijn glas leeg, maar vind geen spoor van de gevaarlijke gist.

Tijd om naar de stand van brouwerij Hof ten Dormaal af te zakken waar een verdacht persoon zijn lippen zet aan de Brand van Leuven 1914. Het gaat om Sergio Arantes do Nascimento Três Corações Minas Gerais, kortweg Sergio voor de vrienden. Deze Braziliaan, volledig getooid in de kleuren van zijn land, is een aantal jaren geleden verhuisd naar Louisville, Kentucky. Daar heeft hij een bierrestaurant geopend. Niet zomaar één, maar het bierrestaurant van Louisville en omstreken. Sergio’s World Beers is een van de grootste bierrestaurants van de VS met een keuze van meer dan 1000 bieren, waaronder een groot aantal Belgische. Elke week komen er nieuwe bieren op het menu. Het is duidelijk dat Sergio een persoonlijkheid in de bierwereld is, want zijn restaurant staat al jaren in de top 10 van ‘places to be(er)’ in de wereld. Samen met een bende olijke bierbuddies uit Louisville heeft hij zijn tenten opgeslagen in Leuven voor een aantal dagen. Het verhaal rond de Brand van Leuven in 2014 boeit hem enorm. Amerikanen zijn nu eenmaal gek op sterke verhalen en zeker als het over oorlog en geschiedenis gaat. De Brand van Leuven is een Belgian Sour Blond Ale (6 vol.% alc.). Dit is een uniek bier met tegelijk zowel een rokerig, bitter als zuur karakter. Dit bier is gebrouwen naar aanleiding van de brand van Leuven in 1914. Op 19 augustus 1914 valt Leuven in Duitse handen. Na een veronderstelde aanval door Belgische sluipschutters treft de bezetter strenge vergeldingsacties. De stad wordt beschoten en vernield. Burgers worden samengedreven, neergeschoten of op transport gezet naar Duitsland. Met name de universiteitsbibliotheek krijgt zwaar te lijden onder dit Duits offensief. Naar schatting 300.000 boeken, 1000 handschriften en 800 incunabelen gaan verloren. Ik hoor verschillende keren ‘awesome’, maar het is duidelijk dat brouwer André de grenzen opgezocht heeft. Kan je dit nog bier noemen? ‘You hate it or you love it’, da’s duidelijk. Sommigen vinden het ruiken naar verbrande verf en anderen vinden het hemels vocht. Je staat er in ieder geval in brand van.

Plots dagen C & A, Charly en Alfred, op. Dit olijke duo uit Louisville ziet er onschuldig uit, maar zijn ze dit ook? Ze zijn goed bevriend met Sergio en het is duidelijk dat Louisville een ganse delegatie bierliefhebbers afgevaardigd heeft. Ze hebben er al een ganse Nacht van de Grote Dorst in Eizeringen opzitten en nu beginnen de talrijke Belgische brouwsels duidelijk figuurlijk hun sporen achter te laten. Deze stoere kerels blijken in ieder geval goed overweg te kunnen met de olijke bende van brasserie Oxymore. Misschien zit er wel een verborgen boodschap in de namen van hun bieren Ayön, Hypallage en Pibrac en gaat het hier om een afrekening in het biermaffiamilieu. Gaat het hier om een Waals-Amerikaanse entente? De bieren van deze rare snuiters zijn best lekker. Vooral het saisonbier Pibrac (5,4 vol.% alc.) valt goed in de smaak. Een bitter bier met als nasmaak een zachte bitterheid en citroen. Een vlot doordrinkbare dorstlesser. Brasserie Oxymore is een speciaal verhaal en maakt deel uit van Périple en la Demeure, een coöperatieve die berust op drie pijlers: sociaal, cultureel en milieubewust. In die filosofie werd er in mei 2006 ook een microbrouwerij geinstalleerd. De brouwerij is gehuisvest in een voormalige herenboerderij in het gehucht Limerlé (Gouvy / Belgisch Luxemburg), die gerestaureerd werd tot kleinkunstencentrum waar concerten, theater en tentoonstellingen worden georganiseerd. En ook nog bier gebrouwen wordt. De naam Oxymore wordt ontleend aan het Griekse ‘oxymoron’, een taalkundige term voor een verbinding van woorden die schijnbaar tegengesteld zijn. Bijvoorbeeld ‘heldere nacht’.  Het is duidelijk dat ik C&A moet volgen naar de andere bendeleden om iets meer te weten te komen over de moord. Eén per één vinden we ze terug. Daniel ligt uitgeteld aan de stand van brouwerij Danny. Wie is hier nu de echte kwibus? Billy vind ik terug bij brouwerij ’t Hofbrouwerijke. Een Hopabilly heeft hem met ippon gevloerd . Het is duidelijk dat deze bende me geen spoor dichter gaat brengen bij de verdachte in mijn moordonderzoek.

Plots hoor ik tumult aan de stand van brouwerij Strubbe. Gianmarco en Giancarlo zijn op de vuist gegaan.  De discussie tussen deze Italiaanse kemphanen gaat er blijkbaar om wie vanavond piloot en wie co-piloot zal zijn op de terugvlucht naar Rome. De bevallige stewardes Clarabella kan gelukkig net op tijd tussen komen. Gianmarco krijgt een Merci Maman van brouwerij De Leite in zijn handen geduwd en Giancarlo een Keite Special van brouwerij Strubbe. Beide bieren bedaren de gemoederen onmiddellijk. Merci Maman is het nieuwste bier van brouwerij De Leite en werd op 23 april voorgesteld. Het bier wil eer betuigen aan een vergeten groep in de Groote Oorlog en de oorlogen van vandaag: moeders en vrouwen. Ze leden vaak ontbering, verloren man of zoon, maar hielden toch een gezin recht. Om de sterke vrouwen vandaag te steunen gaat 10% van de omzet van dit bier naar het Vrouwencentrum in Istalif (Afghanistan), het project van barones Jennie Vanlerberghe. Het project zet na de laatste gevechten tussen de Taliban en de Noordelijke Alliantie in op de heropbouw van de gezondheidszorg, het onderwijs, de kleinschalige economische productie en de landbouw. Merci Maman is een blond bier van 6 vol.% alc., met een fijne bittere afdronk en een fruitige toets. Giancarlo heeft ook een hoofdvogel afgeschoten. Het Keyte Jubileumbier is een Westvlaamse lambik met spontane gisting, die twee jaar gerijpt is op houten foeders uit Toscanië. Dit is een eenmalig bier, maar ik hoop van harte dat dit overheerlijke bier een vervolgverhaal krijgt. Een lambik uit het verre Ichtegem (Oostende). Wie had dat ooit kunnen denken?

Mijn moustache begint steeds meer te krullen. Gaan we deze moord ooit kunnen oplossen? Bij mijn collega Luc Ambrée slaat de vertwijfeling ook toe. Bij bierfirma Brouwerij Montaigu ontmoet ik het koppel Hjalmar en Kajsa Ölson uit Trönninge bij Halmstad. Dit Zweedse koppel straalt net iets teveel rust en zelfzekerheid uit en wordt dan ook grondig op de rooster gelegd. Al vlug blijkt echter dat ze mijn zelfgemaakte bierleugendetector doorstaan. Het toeval wil dat ik nu net tijdens mijn studentenjaren twee straten verder in dit lieftallige dorpje nabij Halmstad gewoond heb. Alle moordperikelen verdwijnen even op de achtergrond en we verbroederen met een Biir White IPA van Montaigu in de hand. Een verduiveld lekker biertje van Montaigu, dat gebrouwen wordt bij brouwerij ’t Hofbrouwerijke te Beerzel. Het aroma is zeer fruitig (citrus, pompelmoes). De smaak is bitter, maar tegelijkertijd eveneens zeer fruitig (citrus, ananas, passievrucht, mango). De nasmaak is lang, bitter en fruitig. Een mooi biertje dat me even volledig doet wegdromen. Er moet toch iets zijn dat ik over het hoofd gezien heb?

Plots vallen alle stukjes van de Trivial Bierpuzzel in mekaar. Ik heb duidelijk een signaal over het hoofd gezien. Ik rep me naar de stand van brouwerij Dochter van de Korenaar en vind het antwoord op al mijn vragen. De dader heeft een spoor achtergelaten op het bord: ‘CRIME PASSIONNEL’, met de initialen van de dader onderaan vermeld. Brouwer Pierre heeft een passionele geuzemoord begaan om de dochter van de korenaar. Sporen van de gevaarlijke gist ‘brettanomycis louvainensis’ worden op zijn handen aangetroffen. Zijn voorraad geuze wordt in beslag genomen voor verder onderzoek.

P.S. dit verhaal berust NIET op waargebeurde feiten. Om misverstanden te vermijden heb ik dan ook fictieve namen gebruikt.